2012 - 2014
Deze verbouwing toont aan hoe de principes van maximaal behoud en circulariteit een eenvoudige bel-etagewoning tot een gezellige, authentieke en hedendaagse woning maken. We omarmen het bestaande in al zijn banaliteit en kiezen om met de typerende detaillering uit de jaren '60 aan de slag te gaan. We behouden de eenvoudige, maar waardevolle basis en verrijken met zorgvuldig gekozen nieuwe materialen en gerecupereerde elementen. Zo vindt de schoonheid zich vanzelf terug.
Het project valt op in de straat door zijn eenvoud en eerlijkheid. Door het verspringen van de vaste en opengaande glasvlakken ontstaat er een verrassende dieptewerking, die zowel buiten als binnen voelbaar is. Hierdoor brengen de glasvlakken meer binnen dan enkel licht. De ramen vormen niet langer een begrenzing van de ruimte, maar maken er ook deel van uit.
Dit project toont aan dat binnen een beperkt budget één welgekozen ingreep kwaliteit kan brengen, zowel in de woning als in het straatbeeld.
Verder wordt in het hele huis bewust gekozen voor het gebruik van dezelfde materialen en kleuren. Hierdoor ontstaat een rustig en warm totaalbeeld. Enkele speelse, en vaak zelfgemaakte details bepalen mee de eigenheid van de woning. Het hout van de ramen komt bijvoorbeeld terug in het badkamermeubel en de lamp boven de eettafel, maar ook in de gerecupereerde greepjes op nieuwe (ikea)keukenkasten. Met gerecupereerde, vaak gebarsten, stukken marmer maken we nieuwe meubels en tabletten.
circulariteit - maximaal behoud :
recuperatiematerialen :
foto 2, 5, 7, 9: Luc Roymans
foto 3, 4, 6, 8: Nick Claeskens
foto 10: Cedric Van Eeckhout